Het gaat vooruit, het gaat vooruit, het gaat .... misschien niet zo... verbazend goed vooruit ... als Raymond het in gedachten had. Maar we proberen elke week toch een puntje van onze ellenlange to do lijst te schrappen en dat geeft dan weer goede moed. Want, laat ons eerlijk zijn, die goede moed is de laatste maanden erg ver te zoeken. Niet de moed om een of ander jobke te doen, maar de moed om aan de dag te beginnen, en de dag door te komen. 

Geruime tijd leek het allemaal wel oké maar nu, een jaar later, wordt plots die stolp waar we onder leefden weggehaald. Corona is dagdagelijkse kost geworden, Ronny zijn hartoperatie is 'vergeten' en nu, nu is er plots tijd voor wat ons de laatste paar jaren is overkomen. En dat hakt er nu fameus in. Maar na een verhelderd gesprek met de mensen van de rouwbegeleiding van Coda zijn er heel wat twijfels weg genomen. Ja, het is normaal dat we nu pas aan het begin van de verwerking van het verlies van Eliene staan. Ja, het is normaal dat we dit geen plaats kunnen geven zonder nauw contact met familie en vrienden. En ja, het wordt hoog tijd dat we terug naar een normaal leven kunnen gaan om bepaalde zaken te kunnen 'afsluiten'. 
Niet dat er nu iets verandert aan heel de situatie natuurlijk, want we mogen natuurlijk nog steeds niet binnen in de kliniek en we mogen nog steeds maar enkele mensen zien van op afstand ... maar de bevestiging dat het 'klopt' is een hele opluchting. En dat in combinatie met wat vorderingen op het thuisfront ... en hopelijk vanaf nu ook het goede weer ... zorgen toch voor kleine geluksmomentjes en goede moed.

En die goede moed hadden we ook dringend nodig. Want twee echte bourgondiërs als wij, die bovendien ook nog eens echte emo-eters zijn dat is geen ideale combinatie. De weegschaal gaat stilaan terug de verkeerde kant uit, niets dramatisch maar toch ;) En dus moet er terug een beetje aan de broeksriem getrokken worden. Maar door te zwakke electriciteit (of hoe zeg je dat) werkte onze kookplaat niet naar behoren en was het dus niet zo evident (en vooral helemaal niet leuk) om veel te koken. Maar afgelopen week werd eindelijk de nieuwe electrische installatie gekeurd en konden we overschakelen naar '3-fasen' en dus kan er terug naar hartelust gekookt worden. En dat werd meteen uitgetest met een wokschotel: een hele uitdaging want koken op 2 pitten was al niet evident en nu had ik er drie nodig. Maar geen nood, het loopt als een trein. 1 jobke gedaan, 2 blije mensen. Wie graag het 'recept' heeft, verwijs ik graag door naar de rubriek koken op de website via deze link.

Maar we mochten deze week nog iets van onze 'to do'- lijst schrappen. 3 weken vroeger dan verwacht kwamen ze afgelopen donderdag de serre plaatsen. Stipt om 7 uur stonden de mensen van Stappaerts aan de deur en op amper 4 uur tijd, staat er een 'gloednieuwe' tweedehands serre ;). Weer een jobke klaar en uiteraard, weer 2 blije mensen. Eentje is blij omdat ze een serre heeft en eentje is er blij omdat nu eindelijk onze tuinkamer in gebruik genomen kan worden voor wat ze dient ... namelijk om in te leven en te genieten ;)
​

En voor het vullen van die serre, kreeg ik meteen al hulp van de buren. Gisteren stond er plots een hele doos jonge plantjes klaar: tomaat, biet, oost indische kers .... Zomaar, helemaal voor niks. Ik zei het eerder al hé, we zijn hier echt 'met ons gat in de boter gevallen' wat onze buren betreft. 

Tot slot wens ik jullie nog allemaal een fijne zondag, en wil ik iedereen die af en toe laat weten dat ze mee lezen, bedanken. Fijn om jullie terug te horen.
Tot binnenkort en tot afscheid nog een zotte en vooral zwarte snuit van Bubbles ;)
​Bye bye

Oké, ik post wel regelmatig iets over eten, zeker op Instagram, maar ik zie mezelf nu toch niet als een "foodblogger". Maar bij Brugse Ham dachten ze daar blijkbaar anders over en werd zowaar mijn salade met perziken en Brugse Ham (uiteraard) overgenomen op hun Instagram. Ach, 't is ook helemaal geen wereldschokkend nieuws, maar ik ben er toch wel een beetje trots op. Je staat niet alle dagen in de kijker, toch?
Om eerlijk te zijn, is het niet helemaal mijn verdienste. Bij deze dus zeker ook credits voor onze beenhouwer die me voor dit gerecht de Brugse Ham heeft aanbevolen. En het was een schot in de roos.
En omdat het ook weeral een hele tijd geleden dat ik jullie nog eens een receptje voorschotelde deel ik deze frisse, zomerse salade graag met jullie. Het volledige recept vind je hier maar wacht niet te lang om het uit te proberen want de perziken en vijgen zijn wellicht niet lang meer te verkrijgen. 

Toen we hier in St Job kwamen wonen, nodigden we familie en vrienden uit voor een 'house warming'. En zoals dat gaat, komen mensen dat altijd met flessen drank en in ons geval ook met chocolade en anders snoeperijen af. Die drank die blijft hier voor eeuwig en honderd dagen in de kast staan (of we delen hem uit aan mensen die het wel drinken) en de chocolade .... daar gingen we weer eens mee stoppen ... 
Dus vroegen we aan die genen die niet met lege handen wilden komen om iets voor onze tuin mee te brengen. En zo kregen we van een van de gasten een vijgenboompje.
Ondertussen zijn we 6 jaar verder en ons vijgenboompje doet het dit jaar enorm goed. Vorig jaar hadden we de eerste rijpe vijgen, enkele maar. Maar nu staat het echt vol. De eerste lading vijgen is ondertussen veranderd in confituur, volgens een receptje van, uiteraard, Madam Confituur. Bij gebrek aan Cointreau gebruikte ik Amaretto (mag volgende keer gerust een lepeltje meer zijn) en uiteraard gebruikte ik weer minder suiker. En het resultaat ... om duimen en vingers bij af te likken.

Maar niet alles doet het dit jaar even goed. De bieslook stond al heel snel volledig in bloem en op dit moment blijft er zelfs haast niets meer van over. Gelukkig liep er op dat moment een moestuinprogramma van Wim Libaert waaraan een koppel mee deed die gespecialiseerd waren in 'wild plukken'. Die vertelden over hoeveel bloemen er wel niet zijn die eetbaar zijn. En dus ging ik op zoek wat je kon doen met bloemen van bieslook. Blijkt dat bieslookbloemen niet alleen eetbaar zijn, maar dat je er ook nog eens een heerlijke bieslookazijn kan van maken. De proef werd op de som genomen en toen de prachtig paars roze azijn klaar was, aten we daags nadien ook een slaatje, voor de eerste keer met enkel groenten uit onze eigen tuin, met een dressing van bieslookazijn. 

Als afsluiter toon ik jullie graag nog een kaartje dat ik maakte volgens de techniek van het fruitige kaartje van gisteren.
​Geniet van deze mooie zonnige dag, ik ga nog snel brood bakken voor het straks te warm wordt!

Voor de donderdag kerstchallenge van "52 weeks to christmas52weekstochristmas.blogspot.com" maakte ik deze week geen kaart maar een kerstplanner. Begin november begin ik altijd aan allerlei zaken te denken die in nog voor kerst wil klaar hebben. Daar komt dan bij dat het in die periode extra leuk is om eens een uitstapje te doen en dat er sowieso al heel wat werk op je afkomt en de chaoot in mij slaagt dan helemaal tilt. Ik heb dan ook elk jaar een to do lijstje om alles toch een beetje in goede banen te leiden, maar dit jaar heb ik dus een heuse planner voorzien. Wel handig om die nu al te hebben want ik kan alvast een en ander noteren dat op mijn huisgenoten hun wensenlijstje mag. 

Zowel de omslag als het boekje sneed ik met de snijmal BM04 van Studio Light. De voorkant bekleedde ik met een leuk prentje (hier gedownload) en binnenin kleefde ik een kalender van de maand december (hier te downloaden). De omslag van het boekje kleefde ik op het achterste kaft vast zodat je het kan gebruiken om dingen in te steken (garantiebewijsjes, ticketjes voor dingen die eventueel kunnen geruild worden, ...)

Het boekje binnenin is makkelijk uit te halen en te vervangen door een nieuw boekje of er kan ook nog een boekje aan toegevoegd worden, mocht deze volgeschreven zijn.

Naast het feit dat ik het super leuk vond om te maken, bedacht ik me ook dat ik dit soort planners wel meer ga maken. Als we met vakantie gaan, vergeet ik ook altijd wel een of ander, dus ook daarvoor zou dit een handig iets zijn. En er komt er al zeker eentje in mijn handwerktas. Nu vergeet ik al wel eens met welke haaknaald ik bezig was of hoeveel garen ik gebruikt heb, waar ik het patroon vond, aan wie ik een boek uitleende, .... Vanaf nu ga ik dus proberen dat een beetje georganiseerder aan te pakken :p) Wish me luck !

En zoals beloofd ook nog een lekker recept ... met courgette ... uiteraard ;) Een ovenschotel met kabeljauw en feta. Misschien niet de meest voor de hand liggende combinatie maar zeer geslaagd, al zeg ik het zelf. Op de kooksite van Libelle zag een soortgelijk receptje tegen voor een ovenschotel met kabeljauw en mozarella maar omdat feta wat pittiger is (en vooral omdat ik geen mozarella in huis had) werd het dus een aangepaste versie met courgette. Het originele recept vinden jullie hier en mijn aangepaste versie hier.

Benieuwd wat jullie van de combinatie vinden.

​

Niet de eerste oogst uiteraard maar wel eentje waar ik een beetje trots op ben ..... de eerste boterboontjes! Zo lekker en in de winkel vind je ze zelden tot nooit. Dus wilde ik graag proberen om ze zelf te kweken. 
De eerste twee pogingen mislukten. De eerste keer liet ik ze voorweken en rotte de kiemen weg, de tweede keer gaf ik ze te veel water en dat ging dus ook fout. Maar na nog maar eens een bezoekje aan 'de Jos' leerde ik dat ik de bonen gewoon los op de grond moest leggen en er eventueel een klein beetje aarde overheen mocht strooien maar meer niet. En dus vooral ... niet te veel water geven en zeker niet laten voorweken! En ja hoor, er kwamen kleine bonenstruikjes op. Kleine struikjes die ondertussen dus groot genoeg zijn om bonen te geven. 

​ ​Toegegeven, veel is het niet, zeker niet nadat ons Bubbles met een deel aan de haal ging, maar ik ben er toch wel erg blij mee.

Vandaag leverde de moestuin vooral ook heel wat courgette en venkel op. Tijd dus om creatief te zijn met de courgetten. 

En dus kwam er 's avonds een ovenschotel met courgette op tafel. Lekker, gezond en vooral heel mager. Ideaal dus voor ons dieet.
Wil je graag het volledige recept, klik dan even hier.

Dankjewel iedereen voor de fijne reacties op mijn vorig bericht, altijd leuk om te zien dat er meegelezen wordt ;)

Fijn weekend!

Sinds we eind januari 'op de rem' zijn gaan staan wat eten en snoepen betreft, ben ik aan een culinair creatief parcours begonnen. Eén op de twee gerechten begon hier steevast met een gebruineerd ajuintje en spekblokjes want .... en dat zijn grootmoeders woorden .... met spek en nen ajuin, kunde zelfs ne str ... goed maken ;)
En hoewel ik niet vies ben van kruiden te gebruiken, is het toch een hele aanpassing om vooral dan het spek te laten. Maar ondertussen durf ik nu toch te zeggen dat dat spek absoluut geen must meer is. Toegegeven, ik blijf nog altijd fan van een goed stuk spek, maar er zijn dus alternatieven. Even lekker, magerder en gezonder. 

Toen ik onlangs van een vriendin een doos paprika's kreeg, ging ik dus weer op zoek naar enkele nieuwe gerechten. Na enkele liters paprikasoep en paprika-venkelsoep gemaakt te hebben, bleven er nog zo veel paprika's over dat we er gerust nog een paar keer van konden eten. 
Maar ik wilde wel eens wat anders dan de klassieke 'gevulde paprika' en tijdens het rondstruinen op het internet kwam ik een foto tegen van een paprikasaus met olijven en kappertjes .... helaas zonder recept. Maar goed, met paprika kan je niet veel mis doen, toch?
Dus werd een en ander bij mekaar 'gekletst' en op het laatste gingen er de olijven en de kappertjes bij én de kippenballetjes. Een gerecht met een lekker zuiderse toets en met uitgeroepen tot nieuwe favoriet: doe mij dus nog maar een schepje :p

Wil je zelf eens proeven ? Dan vind je het volledige recept hier.

​

Zoals ik eerder zei, kreeg ik dus echt wel een hele voorraad paprika's. Veel te veel om op korte tijd allemaal op te eten. Zodoende waagde ik me aan een experimentje en heb ik voor de eerste keer soep gemaakt en 'geweckt'. De eerste maar zeker niet de laatste keer want ondertussen staat er in de kelder al een schab helemaal vol . Naast confituur hebben we nu voortaan ook een voorraadje soep staan ;) Etiketten maakte ik met Jamlabelizer, een website waar je gratis etiketten kan maken voor je potten. Hier al een kleine blik op de etiketten. De kleuren zijn wat verlopen tijdens het plakken dus ik moet ze nog eens opnieuw maken maar voorlopig kan het zo wel.  Ik wil iedereen nog eens van harte bedanken voor de fijne reacties op het vorige blogbericht en hoop jullie graag terug te horen.

Van zodra je aan gaat diëten, zijn desserts vaak mee een van de eerste dingen die van het lijstje geschrapt worden. Op zich heel logisch, want een dessert is meestal een flinke calorie- en/of suikerbom. Maar als je, zoals wij proberen te doen, je hele eetgewoonten probeert om te gooien en gezonder wil gaan eten, heb je toch af en toe ook wel eens zin in een lekker dessertje. En nee, geen roomsoes met chocoladesaus of zo'n heerlijke Bossche Bol of een Dame Blanche of .... maar een lekkere en toch gezonde snoeperij. En zo maakte ik dus voor het eerst een fruitpizza. Nu moet je toch toegeven dat dit echt wel een zoete lekkernij is en dat het nog gezond is ook, toch?
Opgelet, als je geen fruitsuikers mag hebben, moet hier misschien toch ook wel even voorzichtig aan mee doen. 
Het volledige 'recept' vind je op mijn website onder het thema 'koken' bij de 'desserts'
Smakelijk!

Ik ben verzot op salades en van zodra het zonnetje er maar een klein beetje doorkomt, verschijnen ze hier dan ook al snel op tafel. Toen de kinderen nog klein waren, was het niet altijd even gemakkelijk. De ene lust geen venkel, de ander geen sla, ... Daar moest ik dus een oplossing voor vinden. En dus kapte ik gewoon alles bijeen in één grote kom. En wonder boven wonder, plots lustte iedereen alles. Maar na een tijdje gaat ook salade vervelen dus ging ik op zoek naar 'nieuwe' salades. En zo probeerde ik vandaag weer iets nieuws uit: een salade van scampis en avocado met een spek-citrus-dressing. Een succesnummer! Wil je het graag zelf eens uitproberen, kijk dan voor het recept onder het thema 'koken' bij 'lunch/diner'