En al zal dat kussen en knuffelen er voor het eerst nog niet bij zijn, ik hoop echt dat we dit jaar toch terug gaan kunnen samen knutselen. En vol hoop, schreef ik me zonet dan ook al in voor een eerste workshopreeks voor dit jaar: een basiscursus patchwork. Kwestie van weer eens wat anders te leren ;)  Het is vandaag de eerste donderdag van de maand en ook dit jaar loopt de "52 weeks to christmas" challenge weer. En ja, ook dit jaar ga ik proberen om weer mee te doen :). Bij deze dus mijn inzending. Eigenlijk maakte ik deze kaartjes vorig jaar nog, maar omdat de tijd ontbrak om te bloggen en mee te doen met de challenge, laat ik ze dus nu toch nog maar even zien. En als je nu denkt dat ik alvast goed op weg ben voor volgende kerst .... vergeet het dan maar. Want ik liep zoooooo ver achterop dat deze (en nog een reeks andere kaartjes die ik vergat te fotograferen) nog meteen de deur uitgegaan zijn en hopelijk vandaag toch op hun bestemming aangekomen zijn. Maar dat is natuurlijk een beetje vals spelen, dus kroop ik zonet nog even achter mijn bureau en maakte de eerste kaart voor dit jaar. 1 down, 51 to go ;)  En verder werd hier de laatste maanden gehaakt, veel gehaakt. Een kerstboom vol. En dus werd manlief weer opgevorderd om foto's te maken ;) Meneer en mevrouw Claus van Aradiya Toys en uit dezelfde reeks ook nog het gingerbread mannetje en het sneeuwmannetje Ziezo, dat is het voor nu. Als alles goed gaat, probeer ik later deze week nog de andere kerstpoppetjes te delen en nog enkele andere freubels van de afgelopen maand. Maar tot dan wens ik jullie alvast een fijne avond toe en een gelukkig, gezond en creatief jaar!
|
 |  |  |
En of ze lekker waren? Nee, ze waren hemels! Lekker knapperig en zoet en dan hebben we ze enkel nog maar rauw gegeten. Nu ja, gegeten is een groot woord, geproefd is toepasselijker. Want de oogst van twee dagen leverde in totaal 69gr erwtjes op :) Maar het is het allemaal waard. Het plezier van het zien groeien, de mooie bloemen die eraan komen, het is genieten van bij het zaaien tot op het bord.
Maar vandaag verwachten jullie natuurlijk ook weer de wekelijkse kerstkaart voor de challenge van het '52 weeks to christmas'-blog. En met dit mooie weer is er vaak wat extra tijd om kaartjes te maken, dus maakte ik nog een tweede kaartje voor het 'Christmas Cards all year round' -blog waar het thema deze maand de letters K en L zijn. Ik koos voor de L van Lantaarn (Lantern).
En nu haast ik me naar buiten! Nog even genieten van de koelte van de ochtend. Morgen probeer ik nog de andere kaartjes te posten die ik afgelopen gemaakt heb maar nu ga ik eerst op pad met Bubbles!
Tot later.
Het gaat vooruit, het gaat vooruit, het gaat .... misschien niet zo... verbazend goed vooruit ... als Raymond het in gedachten had. Maar we proberen elke week toch een puntje van onze ellenlange to do lijst te schrappen en dat geeft dan weer goede moed. Want, laat ons eerlijk zijn, die goede moed is de laatste maanden erg ver te zoeken. Niet de moed om een of ander jobke te doen, maar de moed om aan de dag te beginnen, en de dag door te komen.
Geruime tijd leek het allemaal wel oké maar nu, een jaar later, wordt plots die stolp waar we onder leefden weggehaald. Corona is dagdagelijkse kost geworden, Ronny zijn hartoperatie is 'vergeten' en nu, nu is er plots tijd voor wat ons de laatste paar jaren is overkomen. En dat hakt er nu fameus in. Maar na een verhelderd gesprek met de mensen van de rouwbegeleiding van Coda zijn er heel wat twijfels weg genomen. Ja, het is normaal dat we nu pas aan het begin van de verwerking van het verlies van Eliene staan. Ja, het is normaal dat we dit geen plaats kunnen geven zonder nauw contact met familie en vrienden. En ja, het wordt hoog tijd dat we terug naar een normaal leven kunnen gaan om bepaalde zaken te kunnen 'afsluiten'.
Niet dat er nu iets verandert aan heel de situatie natuurlijk, want we mogen natuurlijk nog steeds niet binnen in de kliniek en we mogen nog steeds maar enkele mensen zien van op afstand ... maar de bevestiging dat het 'klopt' is een hele opluchting. En dat in combinatie met wat vorderingen op het thuisfront ... en hopelijk vanaf nu ook het goede weer ... zorgen toch voor kleine geluksmomentjes en goede moed.
En die goede moed hadden we ook dringend nodig. Want twee echte bourgondiërs als wij, die bovendien ook nog eens echte emo-eters zijn dat is geen ideale combinatie. De weegschaal gaat stilaan terug de verkeerde kant uit, niets dramatisch maar toch ;) En dus moet er terug een beetje aan de broeksriem getrokken worden. Maar door te zwakke electriciteit (of hoe zeg je dat) werkte onze kookplaat niet naar behoren en was het dus niet zo evident (en vooral helemaal niet leuk) om veel te koken. Maar afgelopen week werd eindelijk de nieuwe electrische installatie gekeurd en konden we overschakelen naar '3-fasen' en dus kan er terug naar hartelust gekookt worden. En dat werd meteen uitgetest met een wokschotel: een hele uitdaging want koken op 2 pitten was al niet evident en nu had ik er drie nodig. Maar geen nood, het loopt als een trein. 1 jobke gedaan, 2 blije mensen. Wie graag het 'recept' heeft, verwijs ik graag door naar de rubriek koken op de website via deze link.
Maar we mochten deze week nog iets van onze 'to do'- lijst schrappen. 3 weken vroeger dan verwacht kwamen ze afgelopen donderdag de serre plaatsen. Stipt om 7 uur stonden de mensen van Stappaerts aan de deur en op amper 4 uur tijd, staat er een 'gloednieuwe' tweedehands serre ;). Weer een jobke klaar en uiteraard, weer 2 blije mensen. Eentje is blij omdat ze een serre heeft en eentje is er blij omdat nu eindelijk onze tuinkamer in gebruik genomen kan worden voor wat ze dient ... namelijk om in te leven en te genieten ;)
En voor het vullen van die serre, kreeg ik meteen al hulp van de buren. Gisteren stond er plots een hele doos jonge plantjes klaar: tomaat, biet, oost indische kers .... Zomaar, helemaal voor niks. Ik zei het eerder al hé, we zijn hier echt 'met ons gat in de boter gevallen' wat onze buren betreft.
Tot slot wens ik jullie nog allemaal een fijne zondag, en wil ik iedereen die af en toe laat weten dat ze mee lezen, bedanken. Fijn om jullie terug te horen.
Tot binnenkort en tot afscheid nog een zotte en vooral zwarte snuit van Bubbles ;)
Bye bye
Via via kwam ik onlangs op het blog van 'Animal Friends' waar maandelijks een dier centraal staat. Deze maand was dat de beer. En aangezien ik in mijn collectie nog wel een berenstempel heb, ben ik meteen aan de slag gegaan. Het eerste kaartje is een hack van een kaartje van Bianca en daar vloeide het tweede dan uit voort.
Ik wilde graag nog een derde kaartje maken, maar het borduren duurt toch wel langer dan verwacht, dat ik het, niet tegenstaande dit geweldige knutselweer, waarschijnlijk niet meer red om het nog af te werken voor het einde van de maand.
Maar, niet getreurd, dit weer leverde wel nog een ander kaartje op. Eentje met de 'zotte' stempels van Carla's Creaties. Echt 'mooi' kan je ze niet meteen noemen, maar ik vind ze wel ongelooflijk grapig. Tja, elke gek zijn trek zeker ;)
En er is wel iemand die van dit weer ten volle kan genieten .... ons Bubbles ... de waterrat. Geen plas of sloot (en hoe meer die stinkt, hoe plezanter ze het vindt om er in te duiken) kan ze voorbij gaan zonder even te gaan afkoelen.
Twee keer per jaar, moet ze dan echt wel eens in bad ... maar man oh man, dat is een ander verhaal hoor. Dan komt de dramaqueen in haar naar boven.Gelukkig weet Peggy wel hoe ze hier mee om moet en zo hebben wij vandaag dan toch weer heeeeeeeel even een blonde golden ....... gehad ;)
Zo, dat was het voor vandaag. Morgen is een belangrijke dag maar waarom vertel ik nog niet en natuurlijk ben ik er morgen terug met de wekelijkse kerstkaart.
Oh, en als je mee leest .... laat even een reactie achter. Ik liep gisteren een voormalige buurvrouw tegen het lijf die vertelde dat ze regelmatig mee leest, wat uiteraard super is. Maar het is ook leuk om te weten met wie we zo toch nog een klein beetje contact hebben nu we niet bij mekaar mogen langs lopen.
Fijne woensdag nog en tot morgen!
De laatste week wordt hier druk gewerkt aan de nieuwe moestuin. Met dit prachitge zomerweer is het natuurlijk het ideale moment. En dat vind Bubbles ook. Ze mocht gisteren voor het eerst met de kuikentjes buiten gaan spelen. Wat heerlijk om ze bezig te zien met haar kroost. Het werk zelf schiet er soms wel wat bij in want kuikentjes zijn toch wel net iets fragieler dan puppies en dat moet onze jonge mama nog leren ;) Maar er is dus altijd wel iets te zien, er is altijd gezelschap en ik verveel me geen moment met die bende. Ik ga ook proberen van regelmatig een update over de moestuin te posten. Wil je graag volgen, ga dan via de homepage en het kopje 'moestuin' naar 'nieuwtjes' en je kan virtueel volgen. In de zomer hopen we jullie dan op ons terrasje te kunnen ontvangen met misschien zelfs wat borrelhapjes uit de eigen moestuin.
Maar goed weer en beestjes ... dat trekt andere beestjes aan ... ongewenste beestjes. En aangezien we hier toch wel met een redelijk stuk bos en struikbegroeiing zitten, krioelt het hier van de teken die in ons Bubbles een ideale 'host' gevonden hebben. Vorig jaar kocht ik online een anti-teken-band maar die was dringend aan vervanging toe. Dus vlocht ik er dit keer zelf eentje. Lang leve de hype van de paracord armbanden want ik bestelde maandag en dinsdag had ik al het materiaal al in huis. Kleurtjes kiezen duurde nog he langst van al ;) Hopelijk slaagt het snel aan en zijn we binnen enkele dagen terug tekenvrij.
 |  |
Maar we kregen deze week nog meer 'ongewenste' beestjes op bezoek. Niet dat het beestje op zich ongewenst is, maar in huis en al zeker in de haard, heb ik ze nu toch liever niet ;)
Ik wilde eergisteren snel iets in de zithoek gaan halen maar toen ik me omdraaide om terug naar buiten te gaan, stond ik oog in oog met een kraai die notabene in onze haard zat. Telkens ik dichterbij kwam, probeerde het beestje weg te kruipen maar de schouw terug uit geraken was natuurlijk onmogelijk. Dankzij een tip van een vriendin (die bij ons niet mogelijk was) kwam Ronny wel op het idee om het beest te lokken met een zaklamp. Zo kregen we het gelukkig te pakken en kan het nu terug genieten van de vrije natuur. |  |
Note to self: dringend een tire a trek installeren, want dit is niet goed voor mijnen 'tikker' en nog veel minder voor de vogels uiteraard.
Voor ik afrond nog even het wekelijkse kerstkaartje tonen voor de challenge van 52 weeks to christmas. Een borduurwerkje dat ik afgelopen winter maakte kreeg eindelijk een besteming. Het was eerst voorzien om een hangertje van te maken maar ik had het te kort afgeknipt en daar kon het dus geen dienst meer voor doen. Bij deze is het werk dan toch niet voor niets geweest.
Fijne donderdag nog aan iedereen, geniet van de laatste zomerdag en tot snel!
Gebruikte materialen
Aïda 8 count
DMC Moulin
patroon Durene Jones
stansen hulst en dennenappel vermoedelijk Elizabeth Craft Design
plaksteentjes uit de overschottendoos
Onlangs haalde ik eindelijk de naaimachine nog eens van onder het stof. En dat mag je vrij letterlijk nemen, want het laatste jaar heeft ze eigenlijk niet meer gediend ... tenzij voor het naaien van eindeloos veel mondmaskers.
Maar toen ik de release van het nieuwste patroon van Katrienette zag online komen, heb ik geen seconde getwijfeld. Ik heb het patroon besteld en ben er meteen mee aan de slag gegaan. Toevallig ... NOT .... had ik nog net genoeg stofjes liggen om het kleinste modelletje te maken. Om te beginnen simpelweg de basisversie. Dus geen binnenvak, ervaring leert dat ik dat toch nooit gebruik, idem zo voor het sleutellint dat je er eventueel kan innaaien. Ook de schouderriem ontbrak wegens niet voldoende tassenband in de passende kleur.
Het gewaxed katoen met glitter en het restje wafeltjesstof vormden een perfecte match en zo kreeg ook eindelijk dat super leuke stofje een bestemming. De drukknoop heb ik vervangen door een magneetsluiting omdat ik dat iets fijner vond bij mijn stofjes en als afwerking zette ik er dan nog een mooi knoopje op enkel als sier.
Na zo een lange time out was dit een ideale terugkomer. De patronen van Katrienette zijn immers altijd heel erg goed. En daar was dit geen uitzondering op. Tot in het kleinste detail wordt alles super duidelijk uitgelegd met heel veel foto's en veel extra tips en randopmerkingen dus was het eigenlijk een fluitje van een cent. En eerlijk, het heeft de zin om te naaien behoorlijk terug aangewakkerd. Ik zie zo nog wel een paar tassen tot leven komen .....
Maar in deze tijd van het jaar mag natuurlijk ook de moestuin niet vergeten worden. Maart is traditioneel de maand van het voorzaaien. Nog niet voor alles natuurlijk, maar heel wat dingen die in de kas moeten, moeten nu in de grond. Februari zaaide ik al een paar dingen voor (paprika, pepers, kruiden, ...) maar nu zijn vooral de tomaten aan de beurt. En bij gebrek aan kweekpotjes ging ik zelf aan de slag met oude kranten en deze duidelijke tutorial op You Tube.
En voor wie zich afvraagt hoe het met onze kleine vriendjes gaat ... wel die doen het heel goed en zijn ondertussen gewend aan hun hondenmama. Ze zoeken zelfs hun beste plaatsje uit in die dikke pels. En Bubbles ? Die is zo trots als een pauw ... hmmm, hond ... kuikens .... pauw. Nu ja, jullie snappen het wel. Ze zorgt voor haar kuikentjes als een echte moederkloek en gaat 's morgens niet buiten spelen voor ze met de kuikentjes in haar zetel heeft mogen liggen. Ik wens jullie allemaal nog een fijne maandag en geniet mee van de kleine diashow hieronder.
Toen ik laatst op het blog van Craft Sensations op zoek was naar een patroon voor een pyramidekaart (en overigens niet vond) kwam ik plots het patroon tegen van de harmonicakaart, een zogenoemde Fun Fold kaart. En wat is die leuk!!! Ik ging er dus zelf ook mee aan de slag, zij het in een verkleinde versie maar het resultaat is zeker even leuk. Ze kan platgevouwen verstuurd worden en nadien opgehangen worden ls kerstornament ... en nu ik dit hier zo schrijf, bedenk ik me net dat ik misschien eens een mini versie moet maken die zelfs in de kerstboom zou kunnen gehangen worden .... hopla, en zo groeit de to do lijst meteen weer )
 |  |
Maar af en toe valt er ook wel eens iets weg te schrappen van die lijst. Herinneren jullie je het borduurwerkje nog dat ik 2 weken geleden liet zien? Wel, ondertussen is het af en in mekaar genaaid en het is dus een pannenlap geworden. Niet bijzonder moeilijk, maar wel een leuk projectje dat niet al te lang duurt. Nu nog enkele keukenhanddoeken in dezelfde stijl en mijn setje is compleet.
Nog een fijne donderdag gewenst en als afsluiter, ja sorry, ik kan het niet laten, nog een fotootje van ons Bubbles met een van haar nieuwe vriendjes ;)
Sneeuw en ijs, we zijn er dit jaar wel flink op getrakteerd geweest. En nu zo vanaf mogen dooi voorspellen, zijn we nog snel even gaan genieten van de prachtige zichten en het heerlijke weer.
Eerst trokken we er op uit voor een flinke wandeling langs het 'fietsen door het water'-pad vlakbij Bokrijk. Ijzig koud maar prachtig! En niet tegenstaande het eergisteren nog aan bod kwam in het nieuws viel het er nog goed mee qua drukte. Bubbles kon zich dus helemaal uitleven en genoot van haar tochtje over het ijs. Een 'familie-selfie' was wat moeilijker ... daarvoor moesten de koekjes boven gehaald worden ;)
 |  |
Thuis wilde onze jongedame ook nog even genieten van de laatste dagen sneeuw en wilde ze wel voor Ronny's lens poseren.
Zin in meer? Klik dan hier maar eens.
Maar sneeuw en ijs was er niet enkel buiten, het is ook het thema van Eline Pellinkhof's nieuwe challenge: Eline's huiswerk. De eerste opdracht verscheen gisteren en ik ben meteen aan de slag gegaan. Eerst met een ATC voor een swap.
En vandaag volgde dan ook nog een winterskaartje voor de voorraad.
En zoals beloofd, som ik hieronder nog even de gebruikte materialen op:
Marianne Design snijmallen
CR 1361 wolken
COL 1423 tuinhek
COL 1459 ijskristallen en dennebomen
COL 1437 muis
COL 1401 hertje
COL 1438 muts
Wink of Stella Brush pen
Silver
White
voor het inkleuren van de ijskristallen
Sneeuw
ATC-kaartje Craft emotions Foam Ball Clau wit
Wenskaart Scribbles 3D-paint iridiscent white mist
Tekststempel My favorite things CS 347 Frosty Friends
15 juni was ons "Bubbles" (voluit: Sparkling Bubbles du clos du rivage) jarig en dat vierden we met een uitstapje naar de Warandeplas. Niet alleen leuk voor haar want voor ons is het ook even vakantie. Als er geen volk is, waan je je er in een of ander tropisch paradijs :)
Maar ook haar vriendje "Stafke Wafke" was twee dagen eerder jarig. Dus waren we het weekend voordien al samen naar het losloopbos in Brasschaat geweest om de jarigen te vieren. En voor de niet hondenliefhebbers, ik snap helemaal dat jullie nu denken "heu? verjaardag vieren? van een hond?" zo dacht ik er een dik jaar geleden ook nog over. Maar dat beest is een echte hartendief en we zijn er hier allemaal om ter zotste van. |   |
