Toen we hier in St Job kwamen wonen, nodigden we familie en vrienden uit voor een 'house warming'. En zoals dat gaat, komen mensen dat altijd met flessen drank en in ons geval ook met chocolade en anders snoeperijen af. Die drank die blijft hier voor eeuwig en honderd dagen in de kast staan (of we delen hem uit aan mensen die het wel drinken) en de chocolade .... daar gingen we weer eens mee stoppen ... 
Dus vroegen we aan die genen die niet met lege handen wilden komen om iets voor onze tuin mee te brengen. En zo kregen we van een van de gasten een vijgenboompje.
Ondertussen zijn we 6 jaar verder en ons vijgenboompje doet het dit jaar enorm goed. Vorig jaar hadden we de eerste rijpe vijgen, enkele maar. Maar nu staat het echt vol. De eerste lading vijgen is ondertussen veranderd in confituur, volgens een receptje van, uiteraard, Madam Confituur. Bij gebrek aan Cointreau gebruikte ik Amaretto (mag volgende keer gerust een lepeltje meer zijn) en uiteraard gebruikte ik weer minder suiker. En het resultaat ... om duimen en vingers bij af te likken.

Maar niet alles doet het dit jaar even goed. De bieslook stond al heel snel volledig in bloem en op dit moment blijft er zelfs haast niets meer van over. Gelukkig liep er op dat moment een moestuinprogramma van Wim Libaert waaraan een koppel mee deed die gespecialiseerd waren in 'wild plukken'. Die vertelden over hoeveel bloemen er wel niet zijn die eetbaar zijn. En dus ging ik op zoek wat je kon doen met bloemen van bieslook. Blijkt dat bieslookbloemen niet alleen eetbaar zijn, maar dat je er ook nog eens een heerlijke bieslookazijn kan van maken. De proef werd op de som genomen en toen de prachtig paars roze azijn klaar was, aten we daags nadien ook een slaatje, voor de eerste keer met enkel groenten uit onze eigen tuin, met een dressing van bieslookazijn. 

Als afsluiter toon ik jullie graag nog een kaartje dat ik maakte volgens de techniek van het fruitige kaartje van gisteren.
​Geniet van deze mooie zonnige dag, ik ga nog snel brood bakken voor het straks te warm wordt!

Voor de maandelijkse uitdaging van de stempelgroep was de opdracht om een kaart te maken met 3 keer dezelfde stempelafdruk. Toevallig was ik enkele dagen voordien een korte tutorial tegengekomen om kleine stempels in een cirkel te verwerken : mandala stempelen op de website van Craft Sensations. De ideale techniek dus om eenzelfde stempels meermaals te gebruiken op één kaart. En met mijn gedachten nog half bij de confituur die ik 's ochtends gemaakt heb, koos ik voor een fruitstempel en ging aan de slag. Niks moeilijk aan en het is weer eens wat anders, toch?

En zoals ik al zei, had ik dus 's ochtends al confituur gemaakt. Deze keer van zelf ... geplukte ;) nee, geen zelfgekweekte, braambesssen. We doen dagelijks een flinke wandeling met ons 'Bubbles' en zo kwamen we vorige week plots enorm veel rijpe bramen tegen. Vrijdagochtend, gewapend van een boodschappentas en Tupperware potjes, zijn we dan terug die kant opgewandeld en twee uur later stonden we terug thuis met 1,2kg bramen, wat resulteerde in 6 potjes heerlijke bramenconfituur en in weer enkele heel erg mooie foto's van manlief.

Terwijl het hier stilaan heerlijk begint te ruiken naar het brood dat in de oven staat, wil ik jullie nog snel iets vertellen over mijn zelfgekweekte courgetten.

Het is momenteel echt 'courgettentijd' in de moestuin. Je draait je nog maar om en het lijkt al alsof er weer een courgette rijp is. Ik heb onderhand zoveel courgetten liggen dat er dringend nieuwe ideeën moesten gezocht worden om alles verwerkt te krijgen. Naast soep en overschotels waagde ik me deze keer aan confituur van courgette. Een ideetje dat ik ergens op een Facebookgroep tegen kwam. Maar alleen courgette leek me nogal flauw. En zodoende experimenteerde ik maar wat en het resultaat is verbazend lekker. Nooit gedacht dat courgette zich zou lenen tot het maken van confituur, maar zo zie je maar. Wil je het zelf ook eens proberen, dan vind je het volledige recept hier. Veel kookplezier en smakelijk!