 Vandaag is Lotte jarig en dat moet natuurlijk gevierd worden met een kaartje. Omdat ze zot is van eenhoorns (of was want dat gaat natuurlijk soms heel snel bij de jongeren) , heb ik uiteraard een eenhoornkaartje gemaakt. Toen de kaart klaar was, bleken de lange omslagen op te zijn, dus maakte ik nog een bijpassende omslag uit scrappapier. En eens de stempels dan toch op tafel lagen maar meteen verder voor een andere dame die ook zot is van eenhoorns en een opkikkertje op dit moment echt wel kan gebruiken.
|
Heerlijk hé, dat lenteweer van de afgelopen dagen. En al is het nog te vroeg en moeten we nog wachten op de mensen van de grondwerken voor we echt in de tuin kunnen beginnen, de eerste klusjes zijn toch al geklaard. En de lente zet zich al goed door in de tuin. De krokussen staan al langer boven, maar sinds gisteren staan nu ook de narcissen in bloei en laten de eerste tulpenblaadjes zich ook al zien. En het is altijd weer een verrassing, want we weten natuurlijk niet welke bollen er in de grond zitten :) |  |
Nu februari bijna ten einde is, werd het ook tijd om de eerste groentjes voor te zaaien. De peterselie doet het ondertussen al goed en krijgt al zijn eerste echte peterselieblaadjes, maar begin van de week zaaide ik ook al de pepers, paprika's en zelfs al enkele tomatensoorten voor. En nu is het dus geduldig (euh, ongeduldig is eigenlijk de betere omschrijving) wachten tot een en ander de kop op steekt. Om een beetje overzicht te houden wat wanneer gezaaid is, heb ik deze keer een lijstje bijgehouden.
Maar het is natuurlijk donderdag vandaag en dus is het weer tijd voor de wekelijkse kerstkaart(en) voor de challenge van 52 weeks to christmas.
Deze keer een ronde kaart gemaakt met allerlei restjes papier.
En nog eens eentje gemaakt met een knipvel uit de kerstspecial 2020 van het hobbymagazine
Tof dat jullie weer komen kijken en laat zeker een berichtje na, 't is altijd plezant om te zien wie er allemaal mee leest ;)
Gebruikte materialen:
Ronde kaart:
ronde snijmal Ali Express
designpapier scrapblok
die cuts zijn allemaal overschotjes van een oude shadowbox die Eliene ooit maakte
cardstock in wit (Colruyt) en grijsblauw Stampin'up (Bordering Blue 109994)
Rechte kaart:
basiskaart in craft
alle andere papiertjes en onderdelen uit de kerstspecial 2020 van Hobbymagazine
Eliene 25.06.1999 - 17.02.2020
Valentijn, de dag van de geliefden ... maar voor ons niet meteen de meest blije dag van het jaar. Valentijn zal vanaf nu waarschijnlijk voor altijd in ons geheugen blijven als de dag waarop Eliene de moed opgaf om haar ruim 2 jaar lange strijd verder te zetten. Drie dagen later zou ze, thuis, omringd door ons allen stilletjes inslapen.
Maar die strijd heeft ook heel wat mooie dingen met zich meegebracht. In nood leert men zijn vrienden kennen wordt wel eens gezegd en dat blijkt maar eens te meer. De lieve, timide meid die ze was, bouwde in die jaren ziekenhuis een bijzondere vriendschap op met Petra. Een dame met een veel te groot hart die heel de wereld in haar armen zou sluiten en die op een of andere manier, hoe groot de ellende ook was, er toch telkens in slaagde om Eliene eventjes een goed gevoel te bezorgen. Ze bracht haar bezoekjes als wij uitzonderlijk eens niet naar Leuven konden geraken, zorgde ervoor dat we eerst binnen mochten bij de onderzoeken als het weer eens heel slecht ging, stuurde haar leuke berichtjes en kaartjes ....
Tot op de dag van vandaag, precies een jaar later, is Petra nog altijd een vaste waarde. En omdat ik weet dat ze wel van een sfeervol en gezellig huisje houdt, kocht ik ooit een knutselpakketje dat Eliene voor haar kon maken. Het is helaas een beetje anders gelopen dan gehoopt, maar ik hoop (en ben er eigenlijk ook wel zeker van) dat ze ze er net zo blij mee is nu ik hem gemaakt heb.
Maar niet alleen Eliene want ook ik maakte in die periode bijzondere vriendschappen en dat bleek afgelopen week maar eens te meer. Eerlijk, de eerste twee weken van februari waren echt 'dikke kak' om het nu maar eens plat te zeggen. Vorig jaar was ik zo hard bezig met alle zorgen voor haar en met proberen het beste uit elke dag te halen dat er geen tijd was om na te denken. We kampeerden nog een nachtje samen in de woonkamer, we keken allerlei leuke musicals en kerstfilms, de kerstdecoratie bleef staan want Eliene hield van al die kleine lichtjes, er mochten terug bloemen in huis en vrienden en familie kwamen langs om haar en ons een hart onder de riem te steken. We werden overladen met lekker eten en de kaartjes stroomden binnen. Allemaal kleine dingen die ons toen de nodige afleiding bezorgden.
Maar nu, een jaar later, een jaar in isolement door corona, is er niets meer. Geen bezoek, geen verzorgingen ... geen Eliene. En plots dringt het door wat een zot jaar er achter de rug is en hoe weinig tijd we toen hadden (of genomen hebben) om na te denken. We werden geleefd.
De grootste schok kwam toen ik 1 februari snel even mijn boodschappen ging doen in het Wijnegem Shopping Center. Een half uurtje is niet veel en langer mag je niet winkelen, dus ik had een duidelijk plan bij van wat ik waar moest gaan halen. Maar wat was daar veel verander het laatste 1,5 jaar. Midden in een van de gangen stond een groot donutkraam en plots schiet het door mijn gedachten 'oh, ik ga rap een donut halen voor Eliene, daar zal ze......bij mee zijn' maar nog voor die gedachten er is, springen de tranen in mijn ogen en lijkt het net of ik krijg een opdonder van jewelste. Ik moet en zal ook nooit meer een donut kunnen meebrengen.
En van toen af ging het berg af, terug op de rollercoaster van 2 jaar geleden. Alleen deze keer in volle vaart 'den dieperik' in. Dag na dag geef ik ze een tweede keer af. En deze keer moeten we het alleen doen, zonder vrienden ....
dachten we ... want dat was natuurlijk buiten onze vrienden gerekend. Een week geleden viel er een pakje in de bus van een super lieve vriendin, die ik op 10 jaar tijd misschien 4 of 5 keer heb gezien (Caroline, jullie moeten echt dichter bij komen wonen, het is hier zo mooi en rustig ;) ) maar waar een enorme sterke band mee gegroeid is. Soms is er niet meer nodig dan weten dat je er voor mekaar bent. En zo ook met Katrin en Raf en met de 'Daisiokes'. Soms klikt het gewoon met mensen en is er niet meer nodig dan weten dat de ander er is.
En dan zijn er die mensen die een vaste waarde geworden zijn door de jaren heen. Christel die naast haar drukke schema nog altijd wel tijd vond om eens binnen te springen of eens te koken of wat dan ook. Hilde die ervoor zorgde dat de zon altijd scheen ;) En Sabine .... tja, Sabine. Als ik een piëdestalleke had, zou ik haar daar op zetten. Zonder het te weten was zij Eliene's 'make a wish'-foundation. Zij zorgde ervoor dat Eliene's grote droom, een bezoek aan de Harry Potter studios in London, waarheid werd. En liet ons ook nu weer voelen dat ze nog altijd aan ons denkt.
En natuurlijk zijn er nog tal van andere mensen die ons ook deze moeilijke dagen weer hebben helpen doorstaan met vele virtuele kussen en knuffels.
Jullie zijn kanjers, stuk voor stuk. Vergeet dat nooit!!!
PS: ondertussen schijnt hier in huis het zonnetje terug en blijkt maar eens te meer wat gevoelens met een mens kunnen doen. En om het met de woorden van Katrin en Raf te zeggen .... WE LOVE YOU !
Sneeuw en ijs, we zijn er dit jaar wel flink op getrakteerd geweest. En nu zo vanaf mogen dooi voorspellen, zijn we nog snel even gaan genieten van de prachtige zichten en het heerlijke weer.
Eerst trokken we er op uit voor een flinke wandeling langs het 'fietsen door het water'-pad vlakbij Bokrijk. Ijzig koud maar prachtig! En niet tegenstaande het eergisteren nog aan bod kwam in het nieuws viel het er nog goed mee qua drukte. Bubbles kon zich dus helemaal uitleven en genoot van haar tochtje over het ijs. Een 'familie-selfie' was wat moeilijker ... daarvoor moesten de koekjes boven gehaald worden ;)
 |  |
Thuis wilde onze jongedame ook nog even genieten van de laatste dagen sneeuw en wilde ze wel voor Ronny's lens poseren.
Zin in meer? Klik dan hier maar eens.
Maar sneeuw en ijs was er niet enkel buiten, het is ook het thema van Eline Pellinkhof's nieuwe challenge: Eline's huiswerk. De eerste opdracht verscheen gisteren en ik ben meteen aan de slag gegaan. Eerst met een ATC voor een swap.
En vandaag volgde dan ook nog een winterskaartje voor de voorraad.
En zoals beloofd, som ik hieronder nog even de gebruikte materialen op:
Marianne Design snijmallen
CR 1361 wolken
COL 1423 tuinhek
COL 1459 ijskristallen en dennebomen
COL 1437 muis
COL 1401 hertje
COL 1438 muts
Wink of Stella Brush pen
Silver
White
voor het inkleuren van de ijskristallen
Sneeuw
ATC-kaartje Craft emotions Foam Ball Clau wit
Wenskaart Scribbles 3D-paint iridiscent white mist
Tekststempel My favorite things CS 347 Frosty Friends
Jaaaaa! Het heeft weer gesneeuwd , al de derde keer dit jaar. En het mooiste van al, hij blijft al enkele dagen liggen. Terwijl half vlaanderen steen en been klaagt over het wegdek, over de kou, over vanalles en nog wat, geniet ik met volle teugen.
Bovendien vormt hij ook het ideale achtergrondbeeld voor weer een nieuwe reeks kerstkaartjes, toch? We zijn ondertussen al week 6 en tot nu toe heb ik dus netjes elke week mijn kerstkaart(en) 'ingeleverd' voor de challenge. 6 down, still a whole lot to go ;) maar de toon is gezet en ik probeer nog even vol te houden.
Omdat er ook vaak vraag komt naar de gebruikte materialen van de kaarten, ga ik proberen dat voortaan te vermelden ... voor zover ik het zelf nog weet, want verpakkingen gaan hier al snel op de vuilbak. Hopelijk hebben jullie er wat aan.
Geniet nog van de sneeuw voor zolang het duurt en tot binnen enkele dagen !
Set van 3 kaartjes
grijs-blauw cardstock van Stampin'up! (Bordering Blue 109994)
en de kerstkaartenspecial van Mijn Hobbykaart van 2020
Wit rode kaart
vlaggetjes pons van Stampin'up!
achtergrondstempel My favorite things (BG-102)
Mannenkaarten, het blijft toch altijd een moeilijke. Veel stempelsets zijn ook met bloemen of met lieflijke diertjes enz. Niet meteen geschikt voor een mannenkaart. Maar overmorgen is een van mijn broers jarig, dus moest ik toch echt weer eens in gang schieten. De 'proost' set van Carlijn Design en de 'Happy Birthday' set van My Favorit Things kwamen hiervoor goed van pas.
En terwijl ik dan toch bezig was, hen ik meteen ook maar een vrouwelijke versie gemaakt.
Voor Ronny zijn verjaardag (ondertussen al weer even geleden maar ik liet de foto's nog niet zien) maakte ik een verjaardagskaart/cadeaubon in de vorm van een fototoestel. Ik had al weken van tevoren een fotorugzak besteld maar die kwam maar niet binnen. Om toch een cadeautje te kunnen geven, maakte ik dus dit 'kadoosje'. Ik haalde er ook de Silhouette Cameo weer eens van onder het stof voor.
En een klein gelukske ... de dag voordien werd de rugzak alsnog geleverd.
 | Enkele dagen geleden was ook een van onze vrienden jarig en omdat toen de inspiratie ontbrak, hebben we een leuke kaart gekocht en heb ik dan de omslag maar een beetje 'aangekleed'. Toch een klein beetje zelfgemaakt dus ;) |
of wat zoal de voordelen zijn van verhuizen ;) Tijdens het inpakken kwam ik op zolder nog enkele dozen tegen die er, om eerlijk te zijn, nog stonden van de vorige verhuis. En naar het schijnt, mag je die dan niet meer open doen en moet je die meteen wegsmijten. Maar de drang om te kijken wat er in zit, was toch te groot en zo vond ik dus nog heel wat 'schatten op zolder'. Schatten onder de vorm van borduurspullen. Dingen die dus al meer dan 7 jaar onaangeroerd en vooral onafgewerkt in een hoekje stonden. Omdat de stempelspullen al grotendeels ingepakt waren, heb ik de onafgewerkte stukken uit de dozen gehaald, het juiste garen uitgezocht en ben ik daarmee aan de slag gegaan. Het eerste afgewerkte stuk(je) verwerkte ik in een verjaardagskaart.
Voor onze nieuwe (in St Job nog) ben ik ooit ook begonnen aan een 'welkom'bordje maar ook dat lag in de vergeethoek en werd dus nu terug bovengehaald. He kadertje heb ik ook al jaren liggen, dus werd het wel eens tijd om er nu aan verder te doen.
En voor diegenen die denken dat ik gestopt ben met haken hier ook nog even de 'opbrengst' van de afgelopen 2 maanden. 11 dekentjes ten voordele van 'Wrapped in Love' een organisatie die zich inzet voor kersverse moeders die in zeer moeilijke omstandigheden proberen te overleven. Voor de dekentjes wil ik ook nog eens dankjewel zeggen tegen Sonja, een van mijn naaivriendinnen, die de granny squares grotendeels aanleverde want mijn aandeel bestond voornamelijk uit het in mekaar haken en boordjes haken voor de dekentjes.
En ons Bubbles .... tja, die was niet bij de dekentjes weg te slagen ;) Na 5 pogingen bleek op elke foto wel telkens een stukje oor of neus of staart te staan dus ach ja, dan maar heel de snoet er bij op. Dankjewel voor jullie bezoekje en voor de fijne reacties die ik weer kreeg.
Heu? Kerstkaart? Het is ondertussen al februari hé!, hoor ik je denken. Klopt, maar deze is voor de challenge van het 52 weeks to christmas - blog waar we elke week 1 nieuwe kerstkaart maken om zo tegen de kerst al een mooi voorraadje te hebben.
Naast de uitdaging om elke week een kaart te maken is er ook maandelijks een extra uitdaging om rond een bepaald 'thema' te werken. Voor de maand februari zijn dat kerstballen. Opdracht is dus om op een of andere manier een kerstbal in jouw kaart te verwerken. Wat en hoe, daar ben je vrij in. Nu ben ik eigenlijk helemaal niet goed in challenges en deadlines enz. (die van januari heb ik dus natuurlijk al gemist) maar deze keer wilde ik me er dan toch ook maar eens aan wagen. En zie zo een kaartje met een kerstbal.
Vorige week zag ik bij een andere deelneemster een prachtige ton-sur-ton kaart in wit. Een uitdaging die ik ook wel eens wilde aangaan. Ik ben sowieso al voor kaarten die in 1 kleurlijn liggen, maar ik was toch benieuwd of het iets zou worden. Ik weet niet wat jullie ervan denken, maar zelf vind ik het alvast geslaagd. Hieronder nog even een close-up van de tekst, want het nadeel aan dit soort kaarten is natuurlijk dat ze vreselijk moeilijk te fotograferen zijn.
En eens op dreef, ben ik dan maar meteen verder gegaan en volgden er nog een nummer 3, 4, 5 en zelfs nog een 6de kaartje. Lang leven de regen ;)
Dankjewel voor je bezoekje en tot snel!
En dat doen Rita en Jos is dat al 50 jaar! Helaas geen knuffels en kussen, geen groot feest met familie en vrienden maar toch mag het niet ongemerkt voorbij gaan. En dus deed hun dochter een geheime oproep om zo veel mogelijk kaartjes te sturen die ze dan op de dag zelf krijgen. Mijn bijdrage is een gepimpt doosje dat nu als wenskaart dienst doet.
Maar het leven bestaat niet alleen uit mooie momenten en helaas kunnen we op dit moment elkaar niet echt bijstaan als het eens minder gaat. Daarom een kaartje gemaakt en een papieren knuffel" opgestuurd naar een vriendin die het wel heel hard kan gebruiken.
Ik wens jullie allemaal nog een fijne dag en zie jullie weldra terug!
