Annemarette tas

Onlangs haalde ik eindelijk de naaimachine nog eens van onder het stof. En dat mag je vrij letterlijk nemen, want het laatste jaar heeft ze eigenlijk niet meer gediend ... tenzij voor het naaien van eindeloos veel mondmaskers. 

Maar toen ik de release van het nieuwste patroon van Katrienette zag online komen, heb ik geen seconde getwijfeld. Ik heb het patroon besteld en ben er meteen mee aan de slag gegaan. Toevallig ... NOT .... had ik nog net genoeg stofjes liggen om het kleinste modelletje te maken. Om te beginnen simpelweg de basisversie. Dus geen binnenvak, ervaring leert dat ik dat toch nooit gebruik, idem zo voor het sleutellint dat je er eventueel kan innaaien. Ook de schouderriem ontbrak wegens niet voldoende tassenband in de passende kleur. 

Het gewaxed katoen met glitter en het restje wafeltjesstof vormden een perfecte match en zo kreeg ook eindelijk dat super leuke stofje een bestemming. De drukknoop heb ik vervangen door een magneetsluiting omdat ik dat iets fijner vond bij mijn stofjes en als afwerking zette ik er dan nog een mooi knoopje op enkel als sier.

Na zo een lange time out was dit een ideale terugkomer. De patronen van Katrienette zijn immers altijd heel erg goed. En daar was dit geen uitzondering op. Tot in het kleinste detail wordt alles super duidelijk uitgelegd met heel veel foto's en veel extra tips en randopmerkingen dus was het eigenlijk een fluitje van een cent. En eerlijk, het heeft de zin om te naaien behoorlijk terug aangewakkerd. Ik zie zo nog wel een paar tassen tot leven komen .....
​

Maar in deze tijd van het jaar mag natuurlijk ook de moestuin niet vergeten worden. Maart is traditioneel de maand van het voorzaaien. Nog niet voor alles natuurlijk, maar heel wat dingen die in de kas moeten, moeten nu in de grond. Februari zaaide ik al een paar dingen voor (paprika, pepers, kruiden, ...) maar nu zijn vooral de tomaten aan de beurt. En bij gebrek aan kweekpotjes ging ik zelf aan de slag met oude kranten en deze duidelijke tutorial op You Tube.

En voor wie zich afvraagt hoe het met onze kleine vriendjes gaat ... wel die doen het heel goed en zijn ondertussen gewend aan hun hondenmama. Ze zoeken zelfs hun beste plaatsje uit in die dikke pels. En Bubbles ? Die is zo trots als een pauw ... hmmm, hond ... kuikens .... pauw. Nu ja, jullie snappen het wel. Ze zorgt voor haar kuikentjes als een echte moederkloek en gaat 's morgens niet buiten spelen voor ze met de kuikentjes in haar zetel heeft mogen liggen. Ik wens jullie allemaal nog een fijne maandag en geniet mee van de kleine diashow hieronder.